Tapijtphlox correct planten en verzorgen
Inhoudsopgave
Hoe wordt Tapijtphlox correct geplant?
Haal de planten uit de transportverpakking en dompel deze in water (als de kluit droog lijkt). Voor het planten moet de zwarte plastic pot om de planten verwijderd worden.
De compacte Tapijtphlox (Phlox douglasii of Phlox subulata) houdt van een zonnige standplaats met een doorlatende, gelijkmatig vochtige bodem. Deze bodembedekkers zijn ideaal voor rotstuinen. Belangrijk is dat er voldoende plaats is, want ze groeien als dichte tapijten, die tijdens de bloeiperiode bezaaid zijn met stralende bloemen. Te weinig licht en te veel schaduw is ongunstig voor de bloeikracht. Droogte en ophopend vocht, zoals bij de meeste vaste planten, taboe.
De tapijtphlox kan het hele jaar door, ook tijdens vorstvrije periodes, geplant worden, want de vaste planten worden aangeboden als containerplanten. Tapijtphlox worden met drie tegelijk in kleine bosjes in de tuin geplant. Het beste is een afstand van ca. 25 cm aan te houden. Bij het planten worden dicht in elkaar gevlochten wortels voorzichtig losgemaakt en te lange takken afgeknipt.
Hoe wordt Tapijtphlox verzorgd?
Om de planten correct te verzorgen is het belangrijk droogte tegen te gaan door de planten regelmatig water te geven. Bij het gieten moet erop gelet worden niet over het blad te gieten, omdat daardoor echte meeldauw kan ontstaan. Gunstig is boomschors bij de wortels te geven (mulchen), want dat verhindert dat de bodem te snel uitdroogt. Als meststof krijgt de tapijtphlox elk voorjaar enkele liters verrotte compost per vierkante meter. Verdere voedingsstoffen kunnen in de vorm van hoornspaanders, meststof voor vaste planten of speciale plantengier mengsels gegeven worden.
De vaste plant hoeft niet gesnoeid te worden, want uiterlijk in de herfst trekt de plant zich in de wortels terug en in de winter sterft ze boven de grond af. In plaats van de planten te snoeien, worden in de herfst alleen de uitgebloeide bloemen eruit gehaald en de takken ca. voor een derde deel ingekort. Als er dan een licht gedoseerde meststof wordt gegeven, kan dit tot een tweede bloeiperiode in de herfst leiden.
Raadzaam is het de tapijtphlox alle 5 tot 10 jaar te verjongen. Hiervoor worden de planten in de herfst uitgegraven, in kleinere stukken gedeeld en op andere plekken verplant.
Hoe wordt de Tapijtphlox gebruikt?
Al sinds ca. 300 jaren worden tuinphloxen in onze regio geplant. Door hun bloeikracht en hun veelzijdig gebruik zijn ze bijna onmisbaar in onze tuinen geworden. Compacte en laag groeiende tapijtphloxen worden gebruikt om rotstuinen te verfraaien. Bodembedekkers te vormen of stapelmuurtjes te begroeien. De laag groeiende vlambloemen kunnen ook in bloembakken geplant worden, waar ze over de rand kunnen hangen. In borders en tuinperken ontwikkelen ze grotere bloeiende tapijten. Door hun geringe verzorging en robuustheid, zijn tapijtphloxen ook goed geschikt als grafbeplanting.
Verdere informatie
De botanische naam phlox komt uit het Grieks en betekent vlam, en in het Nederlands wordt hij dan ook vlambloem genoemd. Het geslacht phlox kent ongeveer 70 soorten, zowel hoge, als lage planten, bodembedekkers, eenjarige en vaste planten. Het is een heel veelzijdige familie.
De Europese phloxen komen oorspronkelijk uit het oosten en midden van de Verenigde Staten, en het oosten van Canada, waar ongeveer 27 varianten voorkomen. In de 18e eeuw zijn hiervan een aantal varianten naar Europa gebracht en ondertussen hebben ze hun eigen plek veroverd als kleurige borderplant.
Hoewel de phlox van oorsprong rode bloemen had, zijn ze nu in vrijwel elke kleur te vinden, van wit, via roze en rood naar paarse en blauwtinten, waarbij het hart meestal een contrasterende kleur heeft. Hij staat symbool voor vaardigheid in werk en bekwaamheid.
Soorten vlambloemen
We kunnen de vlambloemen grofweg in twee soorten onderscheiden; staande- en kruipende phloxen. Daarnaast zijn er ook nog eenjarige en vaste varianten, en is er ook nog veel onderling gekruist. Hier een overzicht van de belangrijkste soorten:
Phlox maculata
Deze soort heeft slankere stengels met smallere bladeren dan de paniculata, en hij blijft iets lager, gemiddeld 60 tot 80 cm hoog. Zowel de paniculata als de maculata zijn winterhard, maar wel bladverliezend. Bloei: juni-juli
Phlox subulata
Een kruipende variant, een bodembedekker. De subulata wordt gemiddeld tussen 5 en 10 cm hoog, en is een goede aanwinst voor de rotstuin. Groenblijvend – bloei: april-juni.
Phlox paniculata
Staande tuinplant met een gemiddelde hoogte tussen de 100 en 120 cm. Kenmerkend voor de phlox paniculata zijn de pluimvormige bloemen. De paniculata kan ook in de halfschaduw staan, hij is winterhard, maar niet wintergroen. De bloeiperiode is in de zomer, waarbij sommige varianten tot ver in de herfst kunnen bloeien.
Phlox divaricata
Kruipende phlox, met vaak wat helderdere, lichtere kleuren zoals lila. De divaricata wordt 30 tot 40 cm hoog en is daardoor beter geschikt als bodembedekker in borders. De divaricata is wintergroen – bloei: april tot mei.
